Zima w tym roku jest wyjątkowo łagodna, to chociaż kawa jest mrożona :P Do jej zrobienia zainspirowały mnie mrożone kawy, które oglądałam przez szybę w malutkich kawiarenkach w centrum handlowym, przygotowane z pewnością  na bazie krowiego mleka, przesłodzone tak, że widziałam w ludziach, którzy je spożywali eksplodującą insulinę. Stwierdziłam, że w sumie też mogę sobie zrobić coś, co będzie równie ładnie wyglądać, również dobrze smakować, ale nie będzie wywoływało mdłości czy spadku cukru. Wystarczy, że użyję mojej ulubionej kawy z cykorii, dodam trochę mleka i śmietanki kokosowej, dosłodzę miodem i udekoruję cynamonem. Prosto, zdrowo i smacznie, czyli po mojemu. Tradycyjnej kawy nie piję od bardzo dawna, odkąd po jej kilkumiesięcznym odstawieniu (a było ciężko, bo przez całe liceum byłam od niej nieźle uzależniona) wykryłam, że nie toleruje jej tak samo jak glutenu (ma podobną budowę molekularną i może pojawić się reakcja krzyżowa).

Składniki:
-1 łyżeczka kawy z cykorii
-1 płaska łyżeczka cynamonu
-1-2 łyżki surowego miodu
-szklanka zimnej wody
-kilka kostek lodu
-4 łyżki mleka kokosowego
-2-3 łyżki śmietanki kokosowej
-opcjonalnie: laska wanilii


Przygotowanie:
Do wysokiej szklanki wsypujemy kawę z cykorii, cynamon i to, co wydłubiemy ze środka wanilii :D. Zalewamy zimną wodą i dokładnie mieszamy. Następnie dodajemy kostki lodu i mleko kokosowe (użyłam Ener Bio z Rossmann'a). Na wierzch dajemy śmietankę kokosową (górna, tłusta warstwa z mleka). Początkowo myślałam, żeby spróbować ją trochę ubić, jak tradycyjną śmietanę, ale ostatecznie lenistwo wygrało i po prostu dobrze wymieszałam ją z miodem (można zastąpić ksylitolem lub erytrolem) i "położyłam" na wierzch kawy. Wierzch udekorowałam cynamonem. Gotowe!

 
    Szybki i prosty w wykonaniu krem, ze składników, które zawsze mam w domu. Zazwyczaj podobne kremy tworzyłam na bazie bananów, jednak obecnie staram się ograniczać ich ilość. Bataty, czyli tzw. "słodkie ziemniaki" mają mnóstwo witamin i minerałów, nadają się do jedzenia na wytrawnie, zastępując tradycyjne ziemniaki, ale także świetnie komponują się w różnych deserach i ciastach. O istnieniu batatów dowiedziałam się dopiero niedawno, ale jeśli obserwujecie mojego [fanpage'a], gdzie czeto publikuje moje posiłki, to z pewnością zauważyliście, że jem je praktycznie codziennie i są jednym z moich głównych źródeł węglowodanów (1 średni batat to ok 47g węgli). Kiedyś można było je kupić tylko w jednym markecie w moim mieście i to po zabójczej cenie 14zł/kg, na szczęście obecnie można je już kupić w biedronce, auchan (ok 6zł/kg) czy niektórych tesco.

Składniki:
-1 średni batat
-2-3 łyżki sproszkowanego kakao (najlepiej surowe) lub karobu
-łyżka surowego miodu/ksylitolu/erytrolu/4 rozgotowane daktyle - lub więcej, w razie potrzeby, dla mnie słodycz batat oraz drobina miodu wystarcza
*opcjonalnie: 2-3 łyżki śmietanki kokosowej (to ta górna, tłusta warstwa mleka z puszki), zwykłej śmietanki lub dowolnego masła orzechowego


   Przygotowanie:
 Batata obieramy i gotujemy na parze do miękkości. Przekładamy go do miseczki i rozgniatamy widelcem na papkę (lub używamy w tym celu blendera). Następnie dodajemy do niego kakao, miód i śmietankę kokosową. Wszystko dokładnie mieszamy (lub jeśli wolicie idealnie gładkie konsystencje - blendujemy). Wierzch posypałam karobem i wiórkami kokosowymi, można posłużyć się owocami, płatkami migdałów, orzechami włoskimi, drobno pokrojonymi kasztanami czy suszonymi daktylami.

P.S. Krem możecie zamrozić i stworzyć pyszne lody!

  19 grudnia w sobotę, w Józefowie, tuż obok Warszawy odbyły się warsztaty kulinarne pt. "Święta w stylu paleo - bez cukru, glutenu i nabiału".

  W bardzo miłym towarzystwie, miałam okazję pokazać Wam jak przygotować barszcz, zupę grzybową, pierniki, muffinki i krokiety, wszystko zgodne z dietą paleo (oprócz krokietów, również AIP).

  Niestety, tradycyjnie mój aparat zestresowany ważnym wydarzeniem (to były pierwsze warsztaty, które organizowałam sama) odmówił współpracy i posiadam zdjęcia tylko z telefonu. Jeśli posiadacie jakiekolwiek zdjęcia z warsztatów, zachęcam do wrzucania ich na [wydarzenie] :).

   Jeśli nie udało Wam się uczestniczyć w wydarzeniu - wszystkie przepisy na paleo potrawy świąteczne, znajdziecie:

     Improwizowany pomysł na szybki prezent. Ze składników, które zawsze mam w domu. Może nie wyglądają, ale smakują ;) Każdy, kto bawi się w słodycze z mąki kokosowej na pewno ma za sobą podobny przepis, bo nie wymaga on zbyt wiele wysiłku, czasu czy trudno dostępnych składników.

Składniki:
-1,5 szklanki mąki kokosowej
-2-3 wiejskie jajka
-1 dojrzały banan
-3 łyżki wody lub mleka kokosowego
-3 łyżki kremu kokosowego/oleju kokosowego lub wiórek
-100g gorzkiej czekolady dobrej jakości

Przygotowanie:
Przygotowanie jest banalnie proste: mąkę kokosową mieszamy z odrobiną wody, dodajemy jajka, banana i krem kokosowy - wszystko dokładnie miksujemy. Czekoladę kroimy w drobną kostkę i dodajemy do masy. Całość mieszamy łyżką, już nie miksujemy, chyba, że chcemy uzyskać jednolite ciasteczka. Blachę wykładamy papierem do pieczenia (folia aluminiowa jest toksyczna) i nakładamy po łyżce masy formując ciastka. Pieczemy ok 25 minut w 180 stopniach.

 
      Kolejny post z cyklu o zmęczonych nadnerczach, czyli problemie, który jest znacznie bardziej powszechny niż nam się wydaje i może dotyczyć w jakimś stopniu każdego z nas. W XXI wieku stresu nam nie brakuje, nie tylko psychicznego - dążymy za wszelką cenę do jak najwyższych zarobków, bycia najlepszym, pracujemy ciężko do późnego wieczora, nie znajdujemy czasu na relaks, ale także fizycznego: jemy gotową, przetworzoną żywność, kawą dodajemy sobie energii, alkoholem rozluźniamy mięśnie.

     Mam nadzieję, że załapiecie o co chodzi z nadnerczami - ich wyleczenie w największym stopniu zależy od naszej psychiki, nastawienia i naszych możliwości radzenia sobie ze stresem - wszystkiego można się nauczyć, trzeba tylko przekonać do tego swój umysł ;)

     Przed Wami 6 naturalnych sposobów na wyczerpujące się nadnercza:


1. Spokojny sen. Co najmniej godzinę przed snem nie powinniśmy używać urządzeń takich jak komputer, telefon, tablet, które emitują niebieskie światło. Powinniśmy spać w idealnie ciemnym pomieszczeniu - warto zadbać o ciemne rolety, wyłączyć wszystkie małe światełka - ponieważ niewyłączona na noc listwa może pogorszyć jakość naszego snu. Dobrym rozwiązaniem jest także opaska na oczy. Zadbajmy o czystą pościel, wygodną piżamę. Przed snem nie analizujmy błędów z całego dnia, nie stresujmy się dniem kolejnym, jeśli mamy natłok myśli, wygadajmy się komuś, a jeśli nie mamy komu, spiszmy je na kartce, lub tak jak ja- w komputerowym pamiętniku (polecam program pamiętnik NxG, który prowadzę już 6 rok, co więcej, kiedy czytam swoje myśli sprzed paru lat mam zagwarantowaną sporą dawkę śmiechu), a następnie skupmy się na pozytywnych aspektach danego dnia.



2. Cieszmy się z małych rzeczy. Tak, wiem, brzmi to dosyć banalnie. Ale ilu z Was, cieszy się, z tego co ma? Spędziłam dzisiaj cały dzień w domu, pisząc prace inżynierską, wyszłam tylko do żabki po zapas wody mineralnej i ucieszyłam się, bo moja ulubiona muszyna była w promocji. Były także przecenione, banany, takie dojrzałe, jak lubię. Radość sprawiło mi również zrobienie prania i poukładanie ubrań w szafie. Kolejną fajną rzeczą dzisiaj była niespodziewana wizyta mojej przyjaciółki i miły telefon od jednej z Was - zadzwoniła do mnie czytelniczka, żeby podziękować mi za bloga - awww, życie jest piękne! Nauczmy się go doceniać. Warto każdego dnia spisać listę pozytywnych rzeczy, które nam się przytrafiły. Jeśli uznacie, że dzisiaj nic specjalnie pozytywnego Wam się nie przydarzyło - sprawcie sobie radość sami. Zróbcie sobie relaksującą kąpiel z dodatkiem lawendowego olejku eterycznego i mnóstwem piany (i nie przejmujcie się, że to chemia), wyłączcie telefon, facebooka (no dobra, nie jest to warunek konieczny, mi rozmowa z kimś również przez fb również daje mnóstwo szczęścia). Włączcie ulubioną muzykę i zacznijcie śpiewać albo tańczyć. Albo oba na raz ;). Nie ważne, czy to Rammstein czy Ariana Grande. Kupcie sobie coś, co zawsze chcieliście, ale żal Wam było wydawać pieniędzy - np. żel pod prysznic z Hello Kitty (są w biedronce ♥). Można by stwierdzić, że to przepłacanie za zwykły żel z logiem kitty, ale jeśli sprawia Wam to radość, to nie jest żadne przepłacanie. Dobrym pomysłem na poprawienie sobie humoru jest również nauczenie się czegoś nowego - np. nowej funkcji w autoCADzie (serio sprawia mi to radość, mimo tego, że jestem zwykle ostatnią osobą w mojej grupie, która coś załapie), nauka nowych słówek z j. obcego albo pomoc innym - np. podwieziemy znajomą do sklepu. Polecam tą serię: [1000 pomysłów na poprawę samopoczucia - na blogu happyholic].

3. Zadbaj o stabilny poziom cukru we krwi. Zastanawiałam się, czy ten podpunkt tutaj pasuje, ale ostat4eczniestwierdziłam, że tak. Nasza dieta to element naszego stylu życia, więc jest to raczej element "naturalny". Stabilny poziom cukru we krwi jest koniecznie potrzebny do zaleczenia nadnerczy. Ogranicz ilość spożywanych węglowodanów (dla zdrowych osób jest to ok 100-120g, dla osób trenujących lub chorych na tarczyce ok 150g), a jeśli już spożywasz pokarmy wysoko węglowodanowe, jedz je z dodatkiem tłuszczu, np. owoce + krem kokosowy - yum yummm. Jedz 3-5 posiłków dziennie, pierwszy powinien zawierać najwięcej kalorii i być bogaty w białko i tłuszcz (mięso, ryby, jaja, awokado, olej kokosowy, boczek + warzywa), a ostatni, bogaty w węglowodany np. sałatka z indykiem i owocami. Przed snem warto zjeść łyżkę surowego miodu. Wyjdź na spacer. Ruszaj się. Unikaj ciężkich treningów, długiego wysiłku. Dobrym rozwiązaniem są treningi interwałowe typu HIIT. Wystarczy 20-30 minut rano - naprzemiennego intensywnego biegu (może być nawet w miejscu) przeplatanego spokojnym marszem. Ruch uwrażliwia nasze tkanki na insulinę. Ale! - nie przetrenuj się, nie nadwyrężaj, bo to wręcz odwrotnie - stymuluje nadnercza.

4. Stawiaj sobie cele i bierz się za ich realizację. Nadaj swojemu życiu sens. Kiedyś nie wiedziałam do czego dążę, co chcę robić w życiu, nie wiedziałam nawet, jakie mam zainteresowania i jakie pasje - zapytana o hobby automatycznie odpowiadałam, że filmy i muzyka. Miałam 17 lat. Wracałam ze szkoły, jadłam obiad, uczyłam się, czekając tylko na moment, w którym włączę ulubiona muzykę, albo serial. Było fajnie, nie powiem. Ale teraz wiem, że w życiu chodzi o coś więcej. Chodzi o to, żeby ciągle robić coś nowego, uczyć się nowych rzeczy, wychodzić ze swojej strefy komfortu. W końcu odkryłam, że moją prawdziwą pasją jest holistyczne (całościowe, nie skupiamy się na jednym narządzie, a na całym ciele) podejście do człowieka, gotowanie, wymyślanie nowych potraw, psychodietetyka, medycyna funkcjonalna - jak zwał, tak zwał. Moją drugą, wielką miłością są podróże.


5.  Unikaj kawy i innych stymulantów (kofeiny, a także guarany i teiny zawartej w herbacie), alkoholu, szczególnie wysoko % i papierosów, które powodują zwiększone wydzielanie kortyzolu - "hormonu energii". Dobrze wiem ze studiów na Politechnice Śląskiej (czegoś jednak się tam nauczyłam), że w przyrodzie nic nie ginie, tylko zmienia swoją postać, to samo dotyczy naszego organizmu. Najprawdopodobniej wraz z kubkiem kawy, alkoholu czy zapalonym papierosem dostarczyliśmy sobie kilku juli energii, jednak ta energia zostanie nam później odebrana - kawa wypłukuje magnez, alkohol witaminy z grupy B, witaminę C i wiele innych witamin czy minerałów (alkohol zawiera mnóstwo kalorii, a praktycznie zero witamin - a organizm, aby je przetworzyć, zużywa zapasy z naszych tkanek), a papierosy otępiają mózg - to wszystko dzieje się w ciągu kilkunastu, a nawet kilkudziesięciu godzin po ich spożyciu. Zasada życia pod wpływem chwili nie zawsze się sprawdza, szczególnie jeśli chodzi o jedzenie i picie, pamiętajmy więc o skutkach. Czasem warto dołożyć trochę własnej energii, aby zyskać jej więcej - ruszyć się z krzesła i iść pobiegać czy tylko na spacer (np. szybki marsz) zamiast siedzieć z piwem oglądając TV.

6. Zwiększ spożycie soli (używaj tylko morskiej lub himalajskiej) i pij tylko wtedy, kiedy odczuwasz pragnienie. Chodzi o zatężenie płynów ustrojowych. Przepracowane nadnercza powodują zwiększone wydalanie płynów (częste oddawanie moczu), przez co tracimy więcej elektrolitów, których poziom musimy uzupełnić. Bardzo dobrze sprawdza się [woda kokosowa], która jest naturalnym izotonikiem. Do picia w ciągu dnia wybieraj wody średnio i wysoko-zmineralizowane, a unikaj źródlanych. Polecam magnezie, muszynę i muszyniankę.

 
     Wyczerpujące się nadnercza to coraz bardziej powszechny problem, spotykam się z nim wśród Was równie często co z problemami z tarczycą. Pytacie jak zbadać, jak leczyć, co robić, jak żyć...

     Ostatnio po długiej obserwacji mojego samopoczucia stwierdzam, że większość moich spadków energii w ciągu dnia, a przypływ energii wieczorem to efekt pracy moich nadnerczy, a nie tarczycy. Tarczyca wydaje się być uregulowana, na NDT [co to jest NDT?], którym się aktualnie leczę (chociaż nazwałbym to raczej uzupełnianiem hormonów owego organu) czuję się znacznie lepiej, a wyniki tarczycowej trójki (TSH, ft3 i ft4) są w porządku. (Dla niewtajemniczonych choruję na niedoczynność tarczycy o podłożu autoimmunologicznym - Hashimoto).

     Wszystko kręci się wokół mojego kortyzolu, który skacze i spada równie szybko jak poziom mojego cukru we krwi. I właśnie to jest powód, przez który albo mam mnóstwo energii i mogę góry przenosić, albo samo leżenie w łóżku mnie wyczerpuje.

     Wiele osób nie zdaje sobie sprawy jak bardzo kortyzol i insulina wpływają na nasze samopoczucie, stan zdrowia i ile potrafią namieszać w naszym organizmie. Dotyczy to każdego z nas, szczególnie jeśli żywicie się powszechnie dostępną, przetworzoną żywnością - bułki, drożdżówki, chleb, mleko, smakowe jogurty, nie wspominając o fast-foodach. Takie produkty to źródło węglowodanów prostych, które szybko podnoszą poziom cukru we krwi, jednak równie szybko jego poziom spada, powodując uczucie senności.

     Postanowiłam więc stworzyć serię postów nt. nadnerczy, dzisiaj publikuję pierwszy - 5 objawów wyczerpania nadnerczy:

1. Spadki energii w godzinach około-południowych - u mnie jest to 12-14, mniej więcej w tym czasie czuję się bardzo słabo i nie mam na nic siły, niezależnie od tego, co i ile wcześniej zjadłam. Z reguły po prostu leżę i przeglądam blogi, kwejka, instagrama albo zasypiam na wykładzie. Nie jestem zdolna do robienia niczego konstruktywnego. Największy przypływ energii odczuwam wieczorem - ok 19-20 i później. Wtedy najczęściej piszę posty na bloga, robię prezentacje na uczelnię, piszę pracę inżynierską.

2. Niestabilny poziom cukru we krwi - spadki energii po posiłku. Każdy, kto odczuwa spadki energii w ciągu dnia, a szczególnie po posiłku bogatym w węglowodany np. ciastka, czekolada, fast-foody, owoce lub innym, jakimkolwiek większym posiłku (spadki cukru pojawiają się także po nadmiarze zjedzonego białka np. dużej ilości mięsa), powinien zbadać 3 punktową, krzywą glukozową (możecie poprosić o skierowanie od lekarza pierwszego kontaktu, endokrynologa lub ginekologa) i insulinową (za to musicie zapłacić sami), badania te można wykonać w większości laboratorium medycznych. W tym celu należy udać się do apteki i zakupić czystą glukozę (75g). Badanie wykonuje się rano, na czczo. W laboratorium pobierają nam krew, po czym wypijamy roztwór zakupionej glukozy rozcieńczony wodą (jak można się domyślać, jest baaardzo słodki) po czym znów pobierają nam krew. Po owym zdarzeniu musimy siedzieć spokojnie w labo i się nie ruszać. Ja uzbroiłam się w zapas kobiecych gazet, bo nie miałam ochoty po takiej dawce cukru i braku śniadania czytać nic bardziej konstruktywnego. Po 1h od tego badania ponownie pobierają nam krew, jest to 3 punkt naszej krzywej. Kiedy otrzymamy wynik, warto skonsultować go z kimś obeznanym w temacie - polecam post pt.: [gdzie się leczyć? lista dietetyków i endokrynologów]. Typowymi objawami niestabilnego poziomu cukru we krwi są: przypływ energii w trakcie jedzenia i uczucie jego spadku, senność - mniej więcej 30 min - 1h po jego zjedzeniu. Niestabilny poziom cukru we krwi, pisząc bardzo skrótowo, prowadzi do choroby nazywanej insulinoopornością, która stresuje cały organizm, powodując osłabienie nadnerczy. Nieleczona insulinooporność przeradza się w cukrzycę typu II.


3. Niski sód i zachcianki na słone potrawy. Uwielbiasz słone potrawy? Dodajesz wszędzie duże ilości soli? Standardowa norma co do zawartości sodu we krwi to 135-145 mmol/l we krwi. Mój wynosił 137 i jest to typowa oznaka słabych nadnerczy. Kora nadnerczy wytwarza hormon, aldosteron, który reguluje gospodarkę wodno-mineralną naszego organizmu. Kiedy nadnercza wyczerpują się, wydzielają coraz mniej hormonów. Niski poziom aldosteronu skutkuje wydzielaniem większej ilości minerałów wraz z moczem. Zbyt mała ilość sodu powoduje zachcianki na słone potrawy - tzn. że nasz organizm domaga się tego pierwiastka, obecnego właśnie w soli. Od siebie polecam sól himalajską, bogatą w minerały, bez dodatku sztucznego jodu czy substancji przeciw zbrylających.

4. Wybudzanie się ok 4 rano. To jedyny objaw, który nie dotyczy bezpośrednio mnie. Wydaje mi się, że odczuwają go ludzie z wyższym stopniem wyczerpania nadnerczy, jednak dosyć często czytam o nim na forum o wyczerpujących się nadnerczach, dlatego postanowiłam go tutaj zamieścić. Wybudzacie się w nocy? Czujecie niepokój, lęk? Być może to wasze nadnercza dają o sobie znać.

5. Częste oddawanie moczu. Ten objawy dotyczy mnie w 100%. A jeszcze bardziej męczy. Oczywiście, może to być przyczyną innych chorób, takich jak zapalenie pęcherza, ale wiążąc inne objawy, jak np. spadki energii w ciągu dnia, możemy podejrzewać nasze nadnercza o pewną dysfunkcję.

  Jeśli obserwujecie mojego bloga, lub polubiliście mój [fanpage], na pewno wiecie, że w moim menu bardzo często pojawiają się bataty, jajka i cukinia. Kocham też wszystko co z pieczarek (tylko nienawidzę ich obierać i jem je tylko wtedy, kiedy ktoś uprzednio wykona tą czynność za mnie ;D) W dzisiejszym przepisie połączyłam to wszystko w jedno danie. Wybierając się na imprezę do akademika z [AEGEE Gliwice], postanowiłam przygotować coś sama od siebie. Plan był taki: pizza party, a że ja pizzy nie jem, pomyślałam o frittacie. Mogłabym stworzyć pizzę chociażby [taką - pizza w 5 min z patelni] czy też [taką - pizza na cukiniowym spodzie], ale ostatecznie padło na frittatę. Miałam chyba zbyt duży zapas jajek w lodówce, bo o to właśnie we frittacie chodzi - zapiekamy dowolne warzywa, mięso czy nawet owoce z masą z jajek...Moja frittata oczywiście w wersji paleo - bez dodatku mleka, twarogu czy sera.

Składniki:
-12 jajek
-6 łyżek mąki kokosowej
-2 średnie, czerwone papryki
-1 kg mielonego mięsa 100% (nie garmażeryjne z konserwantami) do kupienia w większości sklepów mięsnych czy marketów (biedronka, tesco, auchan, lidl)
-1/2 cukinii
-1 mały batat
-2 cebule
-250 g pieczarek
-2 łyżki masła klarowanego
-sól himalajska
-suszona bazylia, oregano, tymianek, koperek, imbir, czosnek

Przygotowanie:
Piekarnik nastawiamy na 200 stopni.
Na patelni (używam żeliwnej, najzdrowsza, polecam) podsmażyłam na maśle klarowanym mielone mięso (u mnie wołowe, można poprosić o zmielenie w mięsnym) razem z drobno pokrojoną cebulą. Mięso przełożyłam do miski. Na tym samym tłuszczu, podsmażyłam również pokrojoną w kostkę paprykę. Batata, pieczarki i cukinię pokroiłam w plastry. Wyłożyłam na papierze do pieczenia (folia aluminiowa jest toksyczna) i piekłam ok 12 minut, po czym wyjęłam i przełożyłam do miski ze smażonym mięsem i papryką. Warzywa z mięsem doprawiłam solą himalajską i resztą przypraw. Do osobnej miski wbiłam jajka i dodałam mąkę kokosową. Całość zmiksowałam. Na dnie żaroodpornego naczynia wyłożyłam pieczone plastry batata i cukinii, na które wrzuciłam resztę warzyw, mięsa i pieczarek, a następnie zalałam wszystko masą z jajek i mąki kokosowej. Piekłam ok 35 minut (aż do ścięcia się jajek).

  Trudno znaleźć odpowiednią osobę, która poprawnie zajmie się Waszym zdrowiem w XXI wieku. Wydaje mi się, że jest to coraz trudniejsze, ponieważ jesteśmy atakowani z każdej strony sprzecznymi informacjami nt. diety i prawidłowego odżywiania. Za wszystkim oczywiście stoją pieniądze, hodowcy krów opłacają reklamowanie nabiału jako zdrowego elementu zbilansowanej diety, a rolnicy dbają finansowo o to, aby zboża znajdowały się na I miejscu piramidy żywienia. 

   Kolejki do endokrynologów rosną z roku na rok, nie często widuje się kilkadziesiąt osób koczujących pod drzwiami endokrynologa czekających na swoją wizytę miesiącami, z nadzieją na rozwiązanie problemów ze złym samopoczuciem, problemem z utratą wagi, wypadającymi włosami, po czym okazuje się, że wizyta trwała 5 min, a lekarz po stwierdzeniu, że wszystko jest ok, rzuceniu okiem na TSH (bo reszta badań niepotrzebnie zrobiona, "niepotrzebnie się pani wysilała") kasuje 100 zł. Jak znaleźć odpowiednią osobę, która nam pomoże zdiagnozować przyczynę naszych problemów, poprowadzi leczenie i jednocześnie będzie nas w tym wspierać, a nie zbywać?


   Cóż, czekam na dzień, w którym zamiast kolejek do endokrynologów będą kolejki do naturopatów, ludzi wykształconych w dziedzinie leczenia holistycznego, którzy interesują się naszym zdrowiem z każdej możliwej strony, analizują nasz poród, dzieciństwo, dietę na każdym etapie życia, zlecają konieczne badania, a na koniec dobierają nam odpowiednią dietę, wskażą, jakich witamin czy minerałów potrzebujemy, a także dobiorą aktywność fizyczną do naszych potrzeb. Póki co, jestem zdania, że jesteśmy zdani w głównej mierze na siebie. Ja tak zrobiłam, zrezygnowałam kompletnie z medycyny konwencjonalnej, zbyt dużo kosztowało mnie to nerwów i pieniędzy.

   Jednak absolutnie nie chcę Was do tego namawiać - ja leczyłam się 5 lat zanim byłam w stanie pójść własną ścieżką. Szłam na ślepo, kierując się moim samopoczuciem. Poczułam dużą ulgę, kiedy ostawiłam gluten i nabiał, kiedy zmieniłam wbrew moim lekarzom letrox na [NDT]... kiedy kupiłam duże dawki witaminy d3, b12, magnezu i witamin z grupy B...  I nie żałuję, wyszło mi to na dobre. Bardzo pomógł mi blog [tlustezycie.pl], mój podręcznik on line do medycyny holistycznej, który pewnie większość z Was zna, aktualnie jestem pod opieką jego autorki, Moniki -zamiast wydawać pieniądze na kolejne wizyty, zainwestowałam w [konsultacje] i jestem bardzo zadowolona. 

  Po zarezerwowaniu terminu (konsultacje odbywają się telefonicznie lub przez skype) dostałam do wypełnienia obszerną ankietę. Wraz z ankietą musicie odesłać ostatnie badania, te które wskaże Monika. Podczas konsultacji zostaniecie dokładnie zanalizowani, zapytani o różne przebyte choroby, kuracje antybiotykowe itd. Po 1-2 dniach dostaniecie zalecenia co do diety, stylu życia, leczenia - wszystko dokładnie wyjaśnione w obszernym pliku PDF. Ja swój czytałam przez kilka dni po kilka razy ;) Z tego co wiem, do Moniki zgłasza się bardzo dużo osób, więc trzeba być cierpliwym. Mam nadzieję, że w przyszłości takich osób będzie znacznie więcej. Moim wielkim marzeniem jest skończenie właśnie takich studiów (medycyny funkcjonalnej) i otwarcie własnego gabinetu aby móc pomagać ludziom, takim jak ja.

Podobne wpisy: [z wizytą u endokrynologa - moje doświadczenia sprzed roku] 

  Pośrednim wyborem i myślę, że odpowiednim dla większości z Was, jest znalezienie dobrego endokrynologa, który nie będzie was zbywał, a jednocześnie będzie chętny do rozmowy i współpracy. Warto dokształcać się samemu w internecie (np. dzięki blogom takim jak [tłuste życie] czy ajwen, ale jednocześnie mieć z kim skonsultować swoje informacje, zarówno z kimś wykształconym (endokrynolog, lekarz rodzinny, jak i osobami z podobnymi problemami i z większym doświadczeniem (np. poprzez liczne fora: forum [Hashimoto- grupa wsparcia], [Protokół autoimmunologiczny], [Bez cukru - grupa wsparcia], [Efekt motyla Hashimoto])

    Jakie są możliwości leczenia? Oprócz konsultacji u Moniki polecam także świetną dietetyczkę Ajwen jak i dwie dziewczyny z Med Food - Paulinę i Emilię, które umieściłam na pierwszych trzech pozycjach, niestety kolejki do nich są bardzo długie, dlatego stale poszerzam tą listę. Jedna istotna sprawa: moim zamiarem wcale nie było stworzenie żadnego rankingu. Kolejne miejsca są zupełnie przypadkowe i każdego z czystym sumieniem Wam polecam. Kiedy już zaznajomicie się z tematem holistycznego leczenia i dojdziecie do wniosku, że konwencjonalny lekarz nie jest Wam więcej potrzebny gorąco zachęcam do takich właśnie konsultacji u osób wypisanych poniżej, ponieważ mają często znacznie głębszą wiedzę, szczególnie, jeśli chodzi o tarczycę, dobiorą Wam zarówno dietę jak i suplementy. 

    Nie mniej jednak wierzę, że są również endokrynolodzy, którzy nie patrzą tylko na TSH i zlecają badania ważnych witamin takich jak b12 czy d3, potrafią dokładnie zinterpretować morfologię krwi i poziom ferrytyny, wesprzeć nas i nie ganić za to, że nie jemy glutenu. Często pytacie mnie o dobrych endokrynologów, po przejściu przez fora o podobnej tematyce w internecie spisałam kilka przewijających się nazwisk. Chciałabym stworzyć taką bazę polecanych lekarzy - jeśli znacie kogoś, śmiało piszcie w komentarzu lub na email: alpacasquare@gmail.com, na bieżąco będę poszerzać tą listę :)


1. [Instytut Holistyczny Moniki] - autorka posiada dyplom naturopaty i uprawnienia jako dietetyk. Jest członkiem [FMTown]. Po zarezerwowaniu terminu ([konsultacje] odbywają się telefonicznie lub przez skype) dostałam do wypełnienia obszerną ankietę. Wraz z ankietą musicie odesłać ostatnie badania, te które wskaże Monika. Podczas konsultacji zostaniecie dokładnie zanalizowani, zapytani o różne przebyte choroby, kuracje antybiotykowe itd. Po 1-2 dniach dostaniecie zalecenia co do diety, stylu życia, leczenia - wszystko dokładnie wyjaśnione w obszernym pliku PDF.

     Ostatnio coraz bardziej ciągnie mnie do tłustego mięsa i smażonych potraw. To chyba zbliżająca się zima. Potrzebuję energii. Kupuję coraz więcej boczku i wołowiny zamiast np. drobiu. Coraz więcej u mnie jajek smażonych na smalcu zamiast kabanosów w zielonej sałatce. Ostatnio zamarzyło mi się spaghetti. Oczywiście w wersji paleo, bo glutenu i zbóż nie tykam, wiem, jak to się dla mnie skończy. Rewolucją żołądkową i ponurym nastrojem, co nie jest tego warte. Makaron można szybko wyczarować z cukinii czy marchewki - przepis znajdziecie [tutaj], albo kupić makaron chiński (z grochu i fasoli mung np. w auchan/tesco za ok 3 zł) lub kupić makaron konjac "diet noodles":


Składniki:
-500g mielonego mięsa u mnie wołowo-wieprzowe
(100% mięso mielone można dostać praktycznie w każdym markecie [tesco, carrefour, auchan, biedronka] a także można poprosić o zmielenie w sklepie mięsnym)
-8 łyżek koncentratu pomidorowego
-2 łyżki octu jabłkowego*
-1/3 szklanki domowego bulionu
-cebula
-papryka
-zioła prowansalskie
-sól himalajska
-cukinia

    Cukinie myjemy i obieramy ze skórki. Kroimy specjalnym nożykiem (do kupienia za 3 zł na allegro pod nazwą "julienne" (chyba, że użyjemy makaronu chińskiego lub z natto/innego w stylu paleo np. makaron z batatów). Makaron z cukinii nadaje się do zjedzenia zarówno na surowo jak i duszony/smażony.
Przepis na sos: cebulę wraz z mielonym mięsem i papryką podsmażamy chwilę na maśle klarowanym/smalcu/oleju kokosowym po czym dolewamy bulionu i octu i dusimy do miękkości (aż mięso nie będzie surowe). Pod koniec duszenia dodajemy koncentrat, sól i zioła. Sos jest gotowy! W zależności od upodobań możemy dodać podczas duszenia pomidora, pieczarki, bocznika czy też suszoną słodką papryką w proszku, suszony czosnek czy cebulę.

   Kto nie lubi pizzy? :D Można zrobić wersję wegańską, wegetariańską, surową, paleo, z dowolnymi dodatkami - każdy znajdzie coś dla siebie.  Na diecie paleo wcale nie tęskniłam za pizzą. Serio. Po prostu znalazłam w Lidlu ekologiczny żółty ser bio, bez laktozy i postanowiłam go przetestować. Za pizzą może i nie tęsknie, ale za żółtym serem i owszem. Szczególnie takim ciepłym, rozpływającym się w ustach. Na pewno nie toleruję laktozy, więc z nabiałem pożegnałam się ponad dwa lata temu - zamiast mleka, twarogu, jogurtu czy kefiru - używam kokosowych zastępników, jednak żółty ser okazał się być niepodrabialny. Ten w lidlu kosztował 6,99 za 6 plasterków. Posiada certyfikat bio. Na opakowaniu napisali, że jest bez laktozy, tak przynajmniej wydedukowałam z niemieckiego znaczka "lactosefrei", a w składzie laktoza....hmmm... zaryzykowałam i pierwsze co mi przyszło do głowy, to pizza. W zasadzie to trochę oszukana, bo to raczej omlet, który szykuję dosyć często, ale przyznajcie szczerze, czy ten omlet ze zdjęcia nie wygląda jak rasowa pizza? Ciekawi przepisu? :)


Składniki:
-3 jajka
-2 łyżki mąki kokosowej
-sól himalajska
-masło klarowane/smalec
-czosnek w proszku
-zioła prowansalskie
-łyżeczka octu jabłkowego
-koncentrat pomidorowy (100%)
Dowolne dodatki, u mnie standardowo ser, szynka i pieczarki:
-4-5 pieczarek
-1/2 cebuli
-szynka eko
-eko żółty ser bez laktozy

   Przygotowanie: jajka miksujemy razem z mąką, szczyptą soli i czosnkiem w proszku. Na patelni rozgrzewamy masło/olej i smażymy omlet na najmniejszym ogniu, przykrywając patelnie pokrywką, czekamy aż góra również się zetnie, tak, aby nie trzeba było go przewracać. Omlet przekładamy na talerz. Smarujemy pomidorowym koncentratem wymieszanym z ziołami prowansalskimi i łyżeczką octu jabłkowego. Na patelnię wrzucamy drobno pokrojone pieczarki i cebulę, dusimy do miękkości. Pod koniec duszenia dodajemy pokrojoną w kostkę szynkę i ser i nakładamy na naszą omleto-pizzę. Gotowe!